Znowu widzę pułkownika B. — olbrzymia kupa płynnych świń wylała mu się z lewego oka, które zniekształciło się przy tym w sposób potworny. Scena teatralna — na niej potwory sztuczne. Ohydny świnio ryj w zielonej konfederatce z piórkiem. (Witkacy, Peyotl)
Kanał RSS neurogroove

pierwszy raz z kodeiną (z nudów)

pierwszy raz z kodeiną (z nudów)


Doświadczenie: MJ, Hash, Tussi, i parę innych...



Niedziela obfitowała w wiele negatywnych wydarzeń - wielka kłótnia z rodzicami (notabene o MJ :/), full nauki itp. Rodzice wyszli na imieninki do dziadka, a ja, przygnębiona, chciałam sobie jakoś urozmaicić resztę dnia. Nie wiedziałam za bardzo jak, bo nie miałam nic przy sobie, ale przeglądając szafkę z lekami natknęłam się na Thiocodin zawierający kodeinę. Poczytałam sobie o niej na neuro groov\'ie, po czym zaczęłam sobie aplikować po 3 tabletki co jakieś 15 - 20 min.



Na początku nie odczuwałam jakiejkolwiek różnicy, no może oprócz tego, że byłam zrelaksowana i nie obchodziły mnie żadne moje problemy, czy trudności. Usiadłam sobie na podłodze, która wydawała mi się najwygodniejszym miejscem do siedzenia, włączyłam Bardzo Inną Staccję i wzięłam się do czytania historii. Czułam się świetnie, wyluzowana, muza cudownie oplatała moje ciało i przelatywała przeze mnie, a historia, wbrew pozorom, wydawała mi się całkiem ciekawa. W między czasie wrócili starzy, a ja, grzeczna dziewczynka, uczyłam się dalej historii. W ogólnie nie odczuwałam zmęczenia, muzyka koiła moje zmysły...

W końcu zaaplikowałam sobie ostatnią dawkę (ogólnie wzięłam jakieś 20 parę tabletek) i połozyłam się do łóżka. Muzyka wydawała mi się najpiękniejszą rzeczą na świecie, czułam, że ona wylatuje spode mnie i przenika przez każdą część mojego ciała, nie myślałam, tylko wczuwałam się z muzę, to było coś cudownego. Nagle moje ciało zaczęło parować, para mieszała się z muzyką, działo się to z jakieś 10 minut, po czym robiło mi się strasznie zimno i zasnęłam. Budziłam się średnio co godzinę, dwie, nie pamiętając, że w ogóle zasnęłam, wydawało mi się, że zamknęłam oczy na dosłownie minutkę. Potem zaczęłam budzić się coraz rzadziej, i rzadziej, aż w koncu zadzwonił budzik. Pamiętam, że sny były bardzo zawiłe i zagmatwane, nic więcej. Wstałam wypoczęta i rześka.

Bardzo miło wspominam ten dzień, ale myślę, że nie zapodam sobie tego po raz drugi.

Ocena: 
apteka: 
Zawartość serwisu NeuroGroove jest dostępna na licencji CC BY-SA 4.0. Więcej informacji: Hyperreal:Prawa_autorskie
© hyperreal.info 1996-2024
design: Metta Media