prawie nic, chociaż..

Postanowiłem spróbować na sobie jak działa podtlenek azotu

(N2O). Zastanawiałem się nad sensem próby, bo nie wiem do czego

porównywać (trawa, grzyby, kwas itd. - to nadal dla mnie

nieznane). Uzyskałem go z pojemnika z bitą śmietaną firmy

Oetker (ok. 4zł), która od południa stała w lodówce (trzeba

schłodzić).

Podtlenek azotu jest gazem, więc chcąc go uzyskać trzeba

postępować w pewien określony sposób. Do dużej szklanki z wodą

na dno włożyłem spinacz od prania (obciążony ciężarkami

wędkarskimi), w który uchwyciłem końcówkę gumowego wężyka

nałożonego na pojemnik ze śmietaną. Na to nałożyłem drugą

szklankę, ale trochę szerszą u góry (taką do picia piwa).

Zacząłem wypuszczać śmietanę obserwująć pęcherzyki idące w

górę. Po kilku sekundach uznałem że gaz się zgromadził, więc

(nie odwracając drugiej szklanki!) przyłożyłem twarz i wziąłem

głęboki wdech zatrzymując całość tak długo jak było możliwe w

płucach. Powtórzyłem to jeszcze raz.

Eksperyment zacząłem około 19:00. Nie wiem jak to ma zadziałać,

ale po około 2 minutach od ostatniego wdechu zrobiłem się

bardzo ospały, miałem zawroty głowy i takie coś jakby "wata w

mózgu", a zaraz potem zrobiłem się senny. W uszach miałem

jakiś "pisk" a jak patrzyłem dookoła to wyglądało to tak:

patrzę np. na wazon z suszonymi kwiatkami na lodówce w kuchni,

a ten wazon najpierw widzę jako jego "ducha"

(takie "przesunięcie", niewyraźny obraz wazonu), ale

zaraz "właściwy" wazon "przesuwa" się na miejsce "ducha" i

staje się właściwym wazonem. I tak ze wszystkim na co

patrzyłem. Ale byłem już zbyt senny i poszedłem do swojego

pokoju, położyłem się i błyskawicznie zasnąłem. Obudziłem się

20 minut temu (21:40), nic już nie odczuwam, piję kawkę i

relacjonuję to co przeżyłem. To wszystko.


Nie wiem czy będę jeszcze próbował. Lekarze ostrzegają że

podtlenek azotu w zbyt dużej dawce może wywołać trwającą latami

śpiączkę, więc to raczej nieciekawie brzmi...