wolność

Wolnosc- czy to slowo nie brzmi pieknie, ale co tak naprawde ono dla Was

oznacza. Czy ktokolwiek potrafi odpowiedziec? A moze kazdy odpowiada sam

sobie i nie chce podzielic sie swymi przemysleniami? Ja rowniez nie odpowiem

na to pytanie. Zadam za to kolejne i kolejne, na ktore nie znajduje

odpowiedzi. Pytam o wolnosc bo nie wiem co to jest, nigdy jej nie zaznalem,

nigdy nie poczulem i nie zasmakowalem w calosci. Chyba nikt z nas tego nie

uczynil i uczynic tego nie moze. Bo czy na tym coraz bardziej nierownym

swiecie spotkamy jakiegokolwiek wolnego czlowieka? Czy spotkaliscie

kiedykolwiek calkowicie wolna istote ludzka? Owszem spotykam bardzo wielu

ludzi, ktorzy uwazaja ze sa wolni i smieja mi sie w twarz mowiac ze czuja

sie wolni. Wlasnie- czuja sie- dobrze powiedziane, ale czuc sie a byc wolnym

to dwie odmienne sprawy. Tak naprawde nikt nie jest wolny. Nikt nie

zasmakuje wolnosci gdyz kazdy jest od czegos zalezny, ma jakies zobowiazania

i obowiazki, od ktorych nie potrafi lub nie moze sie uwolnic. Zreszta zyjemy

na swiecie, ktory nie daje nadziei na wolnosc w jakiejkolwiek formie; na

swiecie, z ktorego nie ma ucieczki i tylnej furtki, ktora moznaby wyjsc.

Swiat nie daje wolnosci gdyz zawsze znajdzie sie ktos kto sprobuje nalozyc

na Ciebie jakies restrykcje lub zakazy, ktos kto powie ze tego nie wolno, ze

to juz przesada lub to jest zabronione; ktos kto jest hamulcem. Sytuacja sie

odwraca i Ty stajesz sie hamulcem dla innych odbierajac im ostatki nadziei,

ostatnia szczypte wiary w wolnosc. Wolnosc jest pieknym slowem i jednym z

najpiekniejszych uczuc, lecz z tych ktorych nigdy nie doznamy. Wiem ze

trudno to o czym mysle wyrazic w slowach. Wiem rowniez ze nie wszyscy to

zrozumieli i zrozumieja. Jestem tego swiadomy, ze wielu powie ze pisze

bzdety i wymyslam jakies glupoty. Mam jednak nadzieje,ze choc czesc zrozumie

a co wazniejsze ze choc odrobina ludzi mysli podobnie jak ja.

Wolnosc, rozumiana roznie, jest porzadana przez ludzi od zawsze i chyba

porzadana zawsze bedzie. Ludzie o nia walczyli, gineli, zabijali sie

nawzajem i zabijac sie beda. Beda sie zabijac o cos czego nigdy miec nie

moga. Bo jakiz czlowiek jest wolny kiedy sam nawet nie decyduje o wlasnym

losie, o wlasnym zyciu. Bo wychodzac z domu nie wiesz czy wrocisz, nie

znajdujesz zadnego oparcia ani w swiecie ani nawet w najlepszym przyjacielu,

na ktorego liczyles. Bo nie wiesz co sie za chwile stanie i jak zareagujesz,

wlasciwie reakcja i tak nie bedzie adekwatna do tego jak sobie to

zaplanujesz. Bo NIE TY kierujesz swym zyciem, NIE TY podejmujesz decyzje, ty

jestes tylko zabawka w rekach przypadku i zrzadzenia losu. To one sie Toba

bawia dajac Ci zludzenie. Zludzenie tak rzeczywiste,ze je nie tylko

akceptujesz lecz zaczynasz wierzyc ze to ono jest rzeczywistoscia.

Rzeczywistosc? Po pewnym czasie nie odrozniasz jej od zludzen i klamstw.

Klamstw tak doskonalych, opierajacych sie na skrzywionej naturze czlowieka,

ze rzeczywistosc staje sie falszem, a zludzenie, blef rzeczywistoscia.

Zludzenie wolnosci przeslania prawde o tym, ze wolnosci tej nie ma i nigdy

nie bylo.


Byc moze nie wierzymy w to lub co bardziej prawdopodobne nie chcemy wierzyc.

Bo czyz czlowiek nie chce byc wolnym, a jesli nie moze to czy nie chce miec

chociaz zludzenia wolnosci. Napewno.


Czy smierc daje Nam wolnosc? Czy choc wtedy stajemy sie wolni? Czy wtedy

wreszcie uwolnimy sie od swiata i prysnie problem,nad ktorym dumam? Czy

czlowiekowi uda sie wtedy wywinac zludzeniu? Czy zasmakujemy wtedy tego

wspanialego uczucia? Czy dowiemy sie co tak naprawde oznacza to slowo?

Nie wiem...ale z pewnoscia w odpowiednim, niezaleznym ode mnie momencie sie

tego dowiem...i mam nadzieje ze odpowiedzia na te wszystkie pytania jest

tak, ze smierc jest ta przepustka do wolnosci bo jesli nie to zycie nie jest

nic warte oprocz tych chwil gdy mamy zludzenie wolnosci.