niemoc

Bezgraniczna ciemnosc, cisza wkolo

Nic, tylko czern! Beznadziejna

sytuacja, strach, lek. Wokol czuc

zapach bezsilnosci, smak katastrofy.

Nicosc!

Ciemnosci otaczaja moje cialo. Widze

jedynie czern. Sam nie wiem czy mam

jekies cialo poniewaz nie czuje go, nie

widze go.

Slysze wiatr w oddali, lecz nie czuje go.

Jedynym moim pragnieniem jest czuc.

Gdzie jestem? Czyzbym umarl?

Czyzby ta bezsilnosc

mialaby towarzyszyc mi do konca? Do

konca czego? Mnie? Swiata? A moze

swiat juz sie skonczyl?

Niemoc...niemoc mnie wypelnia.

Niemoc...niemoc wszedzie, co to

bedzie? A cos bedzie wogole? Czy nicosc

jest moim przeznaczeniem? Nicosc!

Nicosc, ktora jest powodem mego

stanu, mej meczarni.

Wiatr! Wiatr znow slysze. Jest blisko. Tuz, tuz.

Chce krzyczec, lecz nie moge. Chce widziec,

lecz nie moge. Chce isc, lecz nie moge.

Chce czuc, lecz nie moge! Pustka!

Nagle powiew wiatru ma wlosy

muska. wiatr, wlosy, powiew-

czuje, naprawde czuje. Jednak wygralem z

nicoscia, wiem ze jestem, ze moge.

Moge czuc. Nie tyle moge a czuje.

Niespotykana dotad radosc mnie

wypelnia. W myslach rysuje sie

ogromny usmiech. Szczescie!

Nagle krzyk jakby z otchlani, znikad,

huk, niemilosierny halas.

Czerwien... czerwien wszedzie.

Strach...strach znow, znow

lek, znow bezsilnosc. Dlaczego nie

dana jest mi moznosc dzialania,

moznosc reakcji?

Znow huk! Teraz widze...widze

wyraznie.

Smierc, czerwien...czerwien wszedzie.

Oczy, w ktorych widze lek. Zwrocone

sa ku mnie. Patrza na mnie.

Mowia abym cos zrobil, lecz

nie moge... nie moge nic.

Obserwacja. Patrze- widze.

Ludzie, smierc, krew, narastajacy

halas, oslepiajacy, gryzacy w

oczy dym. Dym? Skad dym?

Co sie dzieje? Chce wiedziec!

Niewiedza!

Przygniatajacy strach...strach

znow! Lek przeszywa mnie na

wylot, czuje go wszedzie, wewnatrz,

wkolo. Widze go! Czuje go! Slysze go!

Muzyka nagle... muzyka plynie.

Jakby marsz. Marsz smierci slysze.

Widze ludzi tanczacych do niego

taniec smierci.

I ta wszechobecna czerwien...

czerwien wszedzie.

Czuje ja na sobie, czuje ze w niej

stoje, ze ja mam wewnatrz,

czuje jej smak, zapach.

Chce sie od tego uwolnic, lecz

znow niemoc...niemoc

mnie wypelnia.

Niemoc!