gaz ronsona - drugi raz, tr sprzed kilku lat

1 Nazwa substancji: gaz do zapalniczek Ronson

2 Poziom doświadczenia – bardzo duży: THC (11 lat), amfetmina (tyleż samo, tylko duuużo rzadziej), LSD (3 razy, do tego dość słabe albo mam wrodzoną odporność, chętnie więcej, tylko brak wygodnego dostępu), pigułki (kilka razy - w założeniu pewnie MDMA, ale ta substancja była tylko w jednej, pierwszej, którą jadłem i zarazem najlepszej), mleko z ganji (joł), ok. 5 lat klej butapren, rozpuszczalnik ftalowo – karbamidowy, raz nitro (syf straszny), dwa razy Datura (nasionka bielunia), gaz Ronsona do zapalniczek (rok do półtorej), DF kilka razy, "mieszanki ziołowe" i proszki z dopalaczy ("kadzidełka" sporo, proszki ze 2 lub 3 razy), prawie 2,5 roku z DXM, no i zupki chińskie ;)

3 Dawka, metoda: inhalacja z butelki z gazem, ok. jednej butelki tego wieczoru, czy tam puszki, jak go zwał tak zwał

4 Set & Setting: rozluźniony umysł, wyprawa po dobrą zabawę razem z bratem, najpierw mała dolinka (coś w rodzaju ogromnego wykopu w ziemi, kurde taki kanion), następnie park (prawdziwy park, który w czasach mojego dzieciństwa był bardziej puszczą, a nie taki jak większość parków - odrobina trawki, jedna ścieżka i 30 drzew)

5 Efekty: bajka, zresztą przeczytaj

6 Czy mnie to zmieniło? Tak. Później sporo kirałem Ronsona, choć skończyło się to dla mnie, po prostu przestało bawić.

7 Od poprzednich (próbowanych inhalantów) różnił się bezwonną substancją i brakiem otumanienia znanego choćby z kleju czy rozpuszczalnika

Póki mam to na świeżo.

(trip raport pisany na drugi dzień po wydarzeniach, czyli jakieś 3-4 lata temu o ile dobrze ogarniam sytuację czasową)

Wieczorem podziałałem gazem do zapalniczek Ronson. Był to drugi raz, kiedy go używałem. I drugi raz, kiedy stwierdziłem, że jest to świetny inhalant. Dużo lepszy od kleju czy rozpuszczalnika (które zostawiają na kilka dni przykry zapach, podczas gdy gaz wietrzeje w kilka minut i prawie natychmiast jest się trzeźwym – nie wali w dekiel) – bardzo wyraźne haluny, baje czy jak kto je tam zwie.

Poszedłem poinhalować się razem z bratem. Przez całą jazdę wszystko było bardzo bajkowe, takie kolorowe i wyraziste. Opiszę tylko ostatnie pół godziny, bo gdybym chciał opisywać wszystko, co się tego wieczoru działo, to byłoby tego straszliwie dużo. Dlatego wybrałem końcówkę, bo przedtem miałem przerwę w kiraniu, kiedy to rozdzieliłem się z bratem, tzn. on poszedł do domu, a ja jeszcze postanowiłem podziałać.

Szedłem alejką obok właściwego parku, biegnącą obok ulicy. Wszystkie drzewa okazały się nogami jakichś stworzeń (lamy czy coś podobnego) - niektóre dwunożne, inne cztero. Cały park był swego rodzaju parkiem rozrywki. Widziałem ludzi, którzy tędy jeżdżą rowerami do pracy; nawet zjechali na bok, kiedy auto jechało, bo jechali środkiem ulicy. Jeszcze widziałem takie buźki małe na drzewie, które się otwierały (żebym widział dokładnie co mają w środku).

Spytałem (mentalnie) czy to tylko tak na pokaz dla przechodzących obok jest tak ładnie, czy jeśli wejdę to też tak będzie. Otrzymałem odpowiedź, że zawsze tak tam jest. Więc zdecydowałem się wejść. Wprowadzała mnie maleńka latająca wróżka. Niestety w tym momencie halunka zniknęła i musiałem wziąć parę wdechów. Wróżka i cały park pojawiły się spowrotem. Szedłem potrząsając puszkę z gazem i wróżka zaczęła płakać. Spytałem o co chodzi, a ona powiedziała mi, że z gazu lecą takie mikrokropelki, które uruchamiają zraszacze nawadniające trawę i alejkę. Wyłączyłem je i już była szczęśliwa. Tylko w tym momencie okazało się, że wyłączając całą jedną strefę zraszania uruchamiam jednocześnie takie zraszanie a’la bicze wodne na alejkach (raz za razem tryskało) i to się wróżce podobało, bo przyjemnie ją ta woda pieściła. Pomyślałem, że chcę to wyłączyć, a następnie dałem te zraszacze w alejkach na maxa, co wyrzuciło wróżkę w powietrze (jestem trochę złośliwy z natury, ale już ją przeprosiłem) i wszedłem do parku.

Musiałem uważać, żeby nie wdepnąć w kupkę zrobioną przez te stworzenia, które brałem za drzewa (a były to spore kupki, duże jak średniej wielkości pies).

Szedłem dalej. Zauważyłem, że coś mi się przykleiło do buta. Chciałem to strząsnąć, zetrzeć, ale się nie dało. Ktoś (jakaś dziewczyna) zaczął mi podpowiadać, co mam zrobić i wtedy wydało się, że mnie wrabiają. Pośmialiśmy się z tej sytuacji, bo oni (byty, które towarzyszą ludziom podczas widzeń, halucynacji) też się przykleili to tej halunowej gumy. W tym momencie zaczęła się zabawa, że owijaliśmy się wokół tych osób, które były w środku, trzymając za ręce i mieliśmy rozmawiać, zapoznawać się z tymi, których będziemy dotykać na końcu. Coś w rodzaju wieczorka zapoznawczego. Przyłapałem się, że chodzę wokół ławki, a niedaleko ktoś przechodził, więc wszedłem głębiej w park. Trafiłem na placyk z ławkami, obok którego jest plac zabaw dla dzieci i takie krzywe drzewo. Liście jednego drzewa ułożyły się w głowę kojota. Wszystkie drzewa i krzewy, i trawa zaczęły „prężyć” się (miałem wrażenie, że to kobiety – drzewa i krzewy itd., ale formy kobiece) i prezentować z jak najlepszej strony, tak, jak np. dziewczyny, które pokazują brzuszek czy zaczesują seksownie włosy, żeby wydać się atrakcyjniejsze.

Następnie zobaczyłem, że jestem z kimś, kto wydaje się moją dziewczyną (w tym momencie widziałem ludzi). To był rodzaj konkursu i w zależności od odpowiedzi (było to bardziej losowe typu wyciągnij zapałkę) mogłem wygrać randkę albo z moją dziewczyną (tam to była blondynka z lekko lokowanymi włosami), albo z teściami. Wygrałem teściów, którzy siedzieli w samochodzie (limuzynie). Przez cały czas wiedziałem, że nie jestem sobą i że ta decyzja nie wpłynie bezpośrednio na moje życie, tylko na kogoś, kim akurat byłem. W każdym razie cieszyłem się, że to nie ja będę musiał siedzieć z teściami. Wszystko wróciło do normy.

Szedłem sobie dalej. Zaszedłem na miejsce, gdzie stoi takie podwójne drzewo (dwa drzewa wyrastające z jednego miejsca, rozchylające się ku górze, które niegdyś miało tabliczkę pomnik przyrody i jeszcze polanka tam jest). Idę sobie, a tu z ziemi podnosi ręce i nogi (tak, że tyłek został na ziemi) człowiek, który miał poprzyczepiane kępki sztucznej trawy i z tych kępek wytryskała woda jak się podnosił. Pomyślałem, że fajnie, tylko skąd wiedzieli, że będę tędy szedł, że ktoś tam leżał i czekał, aż pójdę. Za chwilę w ten sam sposób wyskoczył drugi obok, i jeszcze kilku następnych, i nawet samochód (nie wiem po co, tylko wiem, że tam był i też ruszył). Potem zaczęli szybko podnosić się tak naprzemian, aż wskoczyłem na to drzewo i poczekałem aż przestaną. Wychylili się wszyscy i okazało się, że to moi koledzy z „pracy” postanowili zrobić mi taki dowcip. Następnie widziałem jeszcze jakieś hawaje i wszystkim było żal, że odchodzę (gaz mi się kończył). Pożegnałem się ze wszystkimi, podziękowałem za miły wieczór i poszedłem do domku, pijąc piwko.