próba obalenia mitu pt. "pseudoefedryna i ciebie uczyni geniuszem"

Przechadzałem się leniwie zatłoczonymi ulicami w blasku jesiennego słońca i nagle w mej głowie narodziła się koncepcja, aby patronat nad dzisiejszym wieczorem objęła kodeina. Toteż swoje kroki skierowałem do najbliższej apteki. Zbytnio nie uśmiechała mi się ekstrakcja kodeiny z Antidolu, więc doszedłem do wniosku, że zakupię po prostu Neoazarinę, która to oprócz samego fosforanu kodeiny zawiera jedynie ziele tymianku i substancje pomocnicze. Niestety już w samej aptece spotkał mnie gorzki zawód. Okazało się bowiem, że w asortymencie apteki zabrakło upragnionego specyfiku. Sytuacja powtórzyła się w kilku kolejnych aptekach. Po krótkiej kalkulacji, w myśl przysłowia - lepszy rydz niż nic, zażyczyłem sobie od niechcenia opakowanie Sudafedu.

 16:00

Po powrocie do domu rozsiadłem się wygodnie w fotelu. Jako że pseudoefedryna jest znacznie słabszym stymulantem niż efedryna moja konkluzja była taka, iż nie ma sensu się rozdrabniać i wszamałem naraz 12 tabletek (720mg) na pusty żołądek. Pal licho potencjalną nadwrażliwość na preparat.

19:00 

Przez około 3h nie zaobserwowałem nic nadzwyczajnego. Żadnych objawów psychicznych, fizycznych, działań niepożądanych. Ciśnienie 120/80. Tętno nieznacznie podwyższone. Wprawiło mnie to w niezręczną konsternację.

20:00

Wreszcie cokolwiek zaczęło się dziać, bo już myślałem, że zasnę. Odnotowałem niewielką poprawę samopoczucia, a senność ustąpiła miejsca przytomnemu umysłowi. Zauważyłem subiektywnie delikatną poprawę zdolności intelektualnych i usprawnienie procesów poznawczych. Uczucie bardzo subtelne, aczkolwiek dosyć przyjemne.

24:00

 Jestem po czterogodzinnej dyspucie filozoficzno-egzystencjalnej. Rzekomo poprawiona efektywność uczenia się to raczej efekt placebo, niźli faktycznie oddziaływanie substancji. Choć odniosłem wrażenie minimalnie szybszej przyswajalności informacji.

24:00 - 6:00

Bezsenność, tętno podwyższone do 120 uderzeń na minutę, mydriasis (chwilami niewyraźne widzenie i "smużenie" obrazu), ledwo wyczuwalne kołatanie serca i drżenie nóg. Wszystko ustępuje samoistnie i następuje powrót do stanu sprzed zażycia.

PODSUMOWANIE

Gra okazała się nie warta świeczki. Stosunek ceny do "jakości" specyfiku wypada w ogólnym rozrachunku mizernie. Jeżeli ktoś spodziewa się po pseudoefedrynie "fazy", tripa, euforii czy znacząco podwyższonej wydolności psychofizycznej organizmu to czeka go bolesne rozczarowanie. Tym bardziej nikła szansa, że pseudoefedryna uczyni z Ciebie drugiego Williama Jamesa Sidisa. Jeśli chcesz w ten sposób przetrwać sesję - nie tędy droga.