salvia divinorum - odległy cel

Wstęp:

Na szybko opiszę efekty działania przed wczorajszym doświadczeniem z boską szałwią, lepiej będzie się czuło TR, a mnie zadowoli to, że zbiorę opis w jedną całość.
Podróż była raczej krótka, więc nie będzie długo.

Testowałem susz szałwii wieszczej (pięć prób, mogę złączyć w jeden miesiąc), były to nabicia metalowej fajki (średni cybuch), podpalane zapalniczką żarową (wysoka temp.)

Efekty zawsze były te same, trwające kilka minut.

- zaburzenia równowagi
- inne uczucie grawitacji
- śmiech (momentami mocny)
- lekkie odrealnienie
- kilka ulotnych "CEV"
- lekkość ciała

Krok następny - inwestycja w lepszy sprzęt, dokładnie fajkę wodną z dużym cybuchem, zwiększenie dawki.

Sobota, godzina ok. 20:00

Z racji tego, że wolny dom na kilka godzin, zdecydowałem się na szóstą próbę. Poszedłem do kuchni spokojnie usiąść na krześle, wykładając sprzęt i susz na stole. Za oknem jeszcze jasno, a wszystko dookoła wypełnia delikatna muzyka z pokoju ,"Emancipator - Minor Cause" .

Zacząłem działać. Przygotowałem nabicie wszystkiego na samym początku, aby później nie tracić czasu z dokładaniem itd.

Pierwszą odpalam fajkę metalową. Palę na raz z małym dopaleniem. Trzymam odpowiednio długo dym. Już czułem działanie, zaburzenie równowagi i lekkość.

Od razu biorę się za fajkę wodną, dwa (trzy) podejścia i nie pamiętam, czy odłożyłem wszystko na stół i co się w tym czasie stało.

W ułamku sekundy zapadła ciemność, a moje ciało wtapiało się w krzesło. Miałem wrażenie że siedzę (a raczej leżę) już na podłodze. Myślałem że uderzę zaraz o coś głową. Coraz bardziej rozkładało mnie na wszystkie strony w sposób - "falujący".

Mogę napisać że moje ciało zaczynając od głowy w dół dosłownie rozpadało się jak usypujący się piasek czy rozsypujące małe cząsteczki. Jakby coś zasysało mnie od tyłu do innej przestrzeni.

To była już wielka ciemna przestrzeń.

Czułem jak mnie rozciąga. W dół. W górę. Na boki. Wszystko się wyginało i wirowało. Utraciłem kontrolę nad wszystkim. Czas stanął w miejscu. Istny koniec wszystkiego. Brak czucia oddechu. Serca. Życia.

Wrażenie mojej osoby było mikroskopijne do całego otoczenia. Wyjście z ciała było tak mocne, że czułem tylko skrawek własnych nóg.

Krążyłem... bezradny. Unosiło mną jakbym leciał, gdzieś zmierzał.

Wewnętrznie przeżyłem intensywną moc działania, była tak mocna, że zacząłem z tym stanem walczyć i próbowałem wrócić do rzeczywistości. Cały "setting" nie był już w 100% bezpieczny na taki trip, a wszystko nabierało chaotycznego rozpędu.

Im bardziej się zagłębiałem, tym bardziej "coś" się działo...

Minuta była godziną. Opadałem lekki jak piórko, a wszystko było jednością.

Po jakimś czasie tworzyła się w oddali biała linia. Nierówna. Rozciągnięta. Pofalowana. (z czymś na końcu, jakby ostre małe światło), z chwili na chwilę do mnie się zbliżało, a stamtąd usłyszałem głos...

Na początku, były to niewyraźne słowa. Przybliżałem się do tego. Zacząłem się wsłuchiwać, a głos wyraźny, kobiecy, miły, zapraszający, mówił:
"chodź na dół, chodź na dół..."

Ocknąłem się...

Powróciłem do ciała. Wstałem, podpierając się o stół... Kolory jakie zobaczyłem były tak nasycone i tłuste, jakby wszystko jeszcze było oddalone ode mnie.

Nie mogłem uwierzyć. Tak ekstremalnego doświadczenia jeszcze nie osiągnąłem... z czasem wszystko robiło się normalne, a ja wracałem do siebie.

Zakończenie:

Ciekaw jestem jakbym oddał się... Jaki byłby dalszy przebieg wydarzeń... O tym chyba już mogę zapomnieć, i próbować w inny, kreatywniejszy sposób.

Przemyślenia po takim przeżyciu są wielkie i niesamowite. Już nie wątpię w moc rośliny, która w swej postaci może otworzyć jeszcze bardziej oczy i pokazać inny świat... świat mistyczny, bogów i pełen fraktalnych wzorów.

Trzeba tylko nauczyć się przejść przez tę barierę i pójść za głosem. 

Do następnego :)