"znalazłem się w zoo pełnym gadów. ktoś lał im wódę."- czyli kinderćpunki na wakacjach.

Set & Settings: wolne mieszkanie gdzieś na mazurskim zadupiu. Nastroje pozytywne, jak zwykle. Ja pracuję, Lady A. wakacjuje w pełni.

Substancje przyjęte: w sumie w przeciągu niecałego tygodnia na dwie osoby zeszło jakieś 15 opakowań Antidolu, 3 kartony kwasu, 4 tabletki ecstasy, niecały gram słabej fety, 3 paczki Akodinu i duuużo alkoholu.

Wiek: 22

Doświadczenie: LSD, LSA, kokaina, mefedron, metkatynon, amfetamina, DXM, MJ, fentanyl, kodeina, benzydamina i różne inne szity ;)

A zaczęło się tak:

Wieczorem po pracy jadę na dworzec po Lady A. Wiedziałam, że może być ciężko. W smsach pisała mi, że chyba znajduje się w kurniku, gdyż zewsząd otacza ją ptactwo, które na dodatek rozmawia ze sobą po czesku.

Zjadła pół kartona, nie chciało mi się wierzyć, że aż tak nie ogarnia rzeczywistości, lecz na wszelki wypadek przyjechałam na dworzec wcześniej, żeby w razie potrzeby asekurować A.

Wysiadła dzielnie, zawiozłam ją do mieszkania i zamknęłam na klucz, by pojechać do miasta coś załatwić.

Gdy po półtorej godziny wróciłam, zastałam Lady A. leżącą na podłodze całą umazaną farbami plakatowymi. Napis na jej brzuchu głosił 'Jestem kwasem'. Namalowała również obraz, który, jak stwierdziła, również miał wyrażać jej kwasowatość; dla mnie jednak, przynajmniej wtedy, przedstawiał on banana. Moją uwagę zwrócił również stosik petitków z domalowanymi flamastrem buźkami.

- A więc to jest ciasteczkowa kraina - pomyślałam, czując, że połówka kartona zaczyna już wchodzić.

Zaczęłyśmy z A. filozofować, dochodząc do wielu błyskotliwych wniosków. Otóż ludzie zbyt na serio podchodzą do życia i zbyt wiele od niego oczekują, nie mogą również uwolnić swoich myśli z pewnych schematów. Uznałyśmy więc, że nie nam, osobom skrajnie otwartym, potrzebny jest kwas, ale tym wszystkim zamkniętym, trzymającym własne umysły w klatkach.

Myślę, że wszyscy powinni jeść kwas, profilaktycznie.

Drugi dzień był w miarę spokojny, chillout przy reddsach i dropsach. Z nostalgią wspominamy czasy 'jak to kiedyś dobrze kopało'. Ach, tolerka.

Jedziemy nad morze? A czemu nie! Plaża, piasek, woda i całkiem dobra pogoda ;) Idziemy się wykąpać.

- To co, zarzucamy po kartonie?

- Najwyżej będzie pizda.

Z kartonami pod językiem idziemy na frytki i piwo. A. chce zajebać żółtą dmuchaną smokopodobną zabawkę, co stanowczo jej odradzam. Na pocieszenie kradnie keczup z restauracji.

Na plaży dużo ludzi, dzwonimy do kumpeli, która pracuje jako barmanka, że musi koniecznie tu przyjechać i polać wódy tym wszystkim mutantom.

Niebo układa się w mozaikę, jest pięknie i miękko. A. prosi, żebym sfilmowała jej 'drogę krzyżową', gdyż naprawdę ciężko jej się idzie z torbą po piachu.

Ja opowiadam jak zwykle o potrzebie hodowania ludzi.

Zaczyna się chmurzyć. Wracamy.

Ach, piękna była jazda samochodem na kwasie! Chociaż gdy zrobiło się ciemno, na drogę zaczęły wyskakiwać małpy i był to znak, że musimy jechać troszeczkę wolniej.

Po powrocie- rozczarowanie. Nie mamy już nic do ćpania! Na szczęście istnieją apteki całodobowe. Tylko w co się zaopatrzyć? A. wyraziła chęć pizgania metkata po kablach, ale Acatar jest drogi... i jeszcze tyle roboty z tym! jedno opakowanie Antka już nie kopie jak kiedyś, jaka więc decyzja? Kupujemy Akodin! Stary, dobry dekstrometorfan wychodzi najekonomiczniej.

Z akodinowej pizdy mało pamiętam, no, może oprócz tego, że przy kawałku The Knife 'Behind the bushes' (polecam na tripowanie!) Pan Dekstrometorfaniusz zaprowadził mnie do swych najbardziej odległych krain. A. krzyczała jeszcze coś, że mam wyjść na dwór, bo tam jest fajnie, ale ja chyba poszłam spać.

Mój kochany żołądek ogłosił strajk generalny. A. stanęła na wysokości zadania i postanowiła mnie wyleczyć Jedynym Słusznym Lekiem. Dzielnie ekstrahowała Antki, a ja chodziłam do pracy napizgana. Przyjemnie było, a co najważniejsze- wyleczyłam się z żołądkowych dolegliwości.

Koniec zabawy (opisanej tutaj w ogromnym skrócie) i czas będzie iść do pracy na trzeźwo.

Ale będzie jeszcze czas się napizgać.

Pozdrawiam wszystkich fanów niewysublimowanego stanu nietrzeźwości.